AS CULTURAS PREHELÉNICAS

ARQUIVO

CIVILIZACIÓN E ARTE MINOICA
Datación: 3000-1100 a.C., Idade de Bronce. Prehelenismo (antes da chegada dos indoeuropeos)

Creta ocupa un lugar clave no Mediterráneo: pecha as rutas marítimas ó sur do Exeo e fai de ponte entre Grecia e Exipto. Esta situación, aberta a tódalas influencias, determina a súa fráxil historia que remata dun xeito pouco claro, posiblemente pola erupción do volcán de Thera. Posteriormente, xentes do Peloponeso ocuparon a illa.
Trazos: fragmentación en estados gobernados por un sistema de realeza e organizados ó redor de importantes estructuras pacegas; economía basada na agricultura, na gandeiría e no comercio marítimo; crenzas de tradición neolítica entre as que dominan o papel do touro (símbolo masculino) e da figura feminina (símbolo de fecundidade e da fertilidade da terra)
Xacementos: sendo moitos os restos arqueolóxicos que se descubreon en Creta (mapa), os máis importantes sen embargo son os de Cnossos e Faistos.

Foi no 1900 cando o arqueólogo inglés Arthur Evans, continuando outras campañas previas, sacou á luz os restos do palacio de Cnossos, identificandoo coas lendas gregas de Teseo e o Minotauro. Por ista razón, ademais de cultura cretense por mor da súa ubicación, recibe o nome de cultura minoica, na honra do seu lexendario rei Minos.
Periodización: distínguense catro fases
- Prepalacial
- Primeiros Palacios
- Segundos Palacios. Etapa de máximo desenvolvemento (2000-1700 a.C.)
- Pospalacial

A aparición dos palacios demostra a existencia dun forte poder central, un rei, que fixo posible o desenvolvemento dunha arte orixinal, espontánea, colorista e, en certa medida, teatral.

Vamos a centrarnos en:
* a estructura pacega
* a pintura mural
* a estatuaria
* a cerámica



Enlaces de interese: - Visita virtual a Cnosos

VÍDEOS

CIVILIZACIÓN E ARTE MICÉNICA

Datación: 1580-1100
As causas do seu final seguen a estar pouco claras (invasores, conflictos internos) pero con el abrense os denominados séculos oscuros que hai que por en relación coas invasións dos pobos do mar e a chegada dos dorios

Trazos: aqueos, estados independentes gobernados por un rei que dirixe tódalas actividades dende o alto da acróple; existencia de escravos; economía basada na agricultura; pouca actividade comercial; panteón con divinidades que pasarán á Grecia clásica, coma Poseidón ou Atenea, xunto coa pervivencia da Deusa Nai; inhumación en tumbas, sendo as máis importantes as reais (tholos de Agamenón)
Xacementos: os centros principais son Micenas, Tirinto, Pilos e Argos, entre outros (mapa).
Comezaron a ser descubertos a finais do século XIX por H. Schlieman, quen ó excavar en Micenas e Tirinto pensou ter encontrado cidades descritas por Homero na Iliada e na Odisea e incluso a máscara funeraria do propio Agameón ou o pazo de Néstor. Sen embargo si tivo éxito ó descubrir tempo despois o asentamento de Troia na colina de Hissarlik na actual Turquía (para ler máis). Arthur Evans excavará todo recinto de Cnosos na primeira metade do s. XIX.

Os centros de poder micénicos son opostos ós minoicos, están situados en lugares elevados e fortemente amurallados, acrópole. Herdeiros de certos trazos minoicos por exemplo na pintura mural, configuraron sen embargo unha arte propia e singular.
Estudiaremos:
* a arquitectura: acróple, pazo, tumbas
* artes decorativas


VÍDEOS




- Podes facer unha visita virtual a Micenas e ler un comentario do Tholos de Atreo

A PLÁSTICA CONTEMPORÁNEA

ARTE DESPOIS DA SEGUNDA GUERRA MUNDIAL

View more presentations or Upload your own.

GOYA: UN XENIO POR RIBA DAS TENDENCIAS

Reconstrucción virtual da Quinta do Xordo coas pinturas negras sobre as paredes das estancias

Exposición virtual das estampas na Biblioteca Nacional

Ver con máximo detalle Os fusilamentos da montaña do Príncipe Pío en Google Earth

Análise e comentarios de obras: - Os desastres da guerra

En vídeo:
Familia de Carlos IV
Goya, pintor de luces e sombras
Fusilamentos da montaña do Príncipe Pío

ISLAM

A relixión islámica nace na Península Arábiga no século VII da nosa era, sendo a terceira relixión do libro xunto co xudaísmo e o cristianismo.
Despois da morte de Mahoma, a nova crenza comezou unha expansión que os levou en menos de 150 anos a dominar dende o río Indo ata a península Ibérica, agrupando millerios de seguidores da bandeira verde do Profeta.
A práctica relixiosa precisaba dun espacio adecuado ós seus rituais, fundamentalmente para a oración colectiva dos venres, e así crease a mesquita que tomou como modelo a casa de Mahoma en Medina. A funcionalidade destas construccións é igual en tódolos territorios, pero ó carecer de herdanza propia, a arte islámica asumiu trazos dos entornos culturais nos que se erguen.
As formas, os volumes ou as mesmas estructuras arquitectónicas quedan enmascaradas por amplas superficies decorativas de estuco, cerámica ou mosaico que producen un forte efecto ilusionista. Tematicamente exclúe a representación figurada, se ben se conservan mostras figurativas, e centrase na caligrafía, na xeometría e nas formas vexetais.

ARQUIVO


VÍDEOS

HISTORIA E ARTE DE ROMA

Roma foi fundada no ano 753 a.C., a partir das comunidades de pastores establecidas nas sete colinas da actual cidade (ver mapa). A lenda atribúe a fundación aos irmáns Rómulo e Remo que foran abandonados no Tíber pero, grazas á loba Luperca que os amamantou, sobreviviron.

Historicamente hai que diferenciar tres grandes etapas:

• A monarquía, dende a fundación ata o 509 a.C., cando son asimilados os etruscos.

• A República, ata o 27 a.C. É a etapa na que se inicia a expansión co establecemento de provincias en todo o entorno do Mediterráneo, o Mare Nostrum.

• O Imperio, que comeza con Augusto e remata no 476 d. C., se ben xa no ano 395 d.C. o imperio por medio de Teodosio fora dividido entre os seus fillos: o imperio occidental con capital en Rávena foi entregado a Honorio e o imperio oriental con capital en Constantinopla pasou a Arcadio. Bizancio sobrevivirá mías de 1000 anos, pero o imperio occidental desaparece nese 476 d.C. dianate da chegada dos pobos bárbaros.

Os romanos adoptaron os principios e o estilo dos gregos, pero limitáronse a copiar as formas, a esencia que os producira non aparece na arquitectura romana. A súa arte ten outras finalidades e obxectivos:

• a grandiosidade, máis ao modo helenístico que ao modo clásico, xa non concibida á medida do home
• a perpetuidade, como corresponde á concepción dun imperio
  
• a propaganda, do Imperio e do Emperador
• a utilidade, pois diante de todo prima o pragmatismo, por iso son considerados o verdadeiros enxeñeiros da antigüidade

Pero tamén aportan interesantes novidades: os arcos e os abovedamentos, a planificación urbana, a arquitectura coma creación de espacios, novos materiais coma o cemento, novos edificios coma os anfiteatros.

ARQUIVO

VÍDEOS

LECTURAS: Ponte da Alcántara